Soms zijn na de correctie de bovenoogleden meer dan normaal blauw. Dit zal uiteindelijk volledig oplossen, maar het duurt wel iets langer voordat de oogleden er weer normaal uitzien. De ogen kunnen na de ingreep een tijdje droog aanvoelen. Druppelen van de ogen kan dit verhelpen totdat de traanproductie weer genormaliseerd is. Soms vormt er zwelling op het oogwit (chemosis) waarvoor ook oogdruppels genomen moeten worden.  Deze zwelling kan soms weken aanhouden, maar zal uiteindelijk verdwijnen. In een aantal gevallen treedt bij een onderooglidcorrectie een ectropion op. Hierbij krult de binnenzijde van het onderooglid naar buiten, zodat het niet meer tegen de oogbol aan zit. Het veroorzaakt irritatie en een tranenvloed. Om dit te verhelpen kan een nieuwe operatie nodig zijn.

Een nieuwe operatie is soms ook geïndiceerd als de oogleden niet helemaal symmetrisch zijn, de ooglidwal niet geheel weggenomen is, of een nieuwe wal is ontstaan als gevolg van verdere verslapping van de huid en de spier rondom het oog. In zeldzame gevallen kan een zogenaamde epitheelcyste (holte met vocht) in het litteken ontstaan. Deze cyste wordt operatief verwijderd door de chirurg.

Aan zwelling van de oogleden door vochtophoping kan weinig worden gedaan. Bij een nabloeding van het vetweefsel kan er een verhoogde druk in de oogkas ontstaan waardoor de oogzenuw kan beschadigen. Deze complicatie gaat gepaard met hevige pijn en een daling van het gezichtsvermogen. Deze verschijnselen zijn zeer zeldzaam, maar als u deze verschijnselen krijgt, moet u direct contact opnemen met de plastisch chirurg. Een chirurgische ingreep is dan dringend nodig.