Bij beschadiging van de huid van het menselijk lichaam als gevolg van een operatieve behandeling, een ongeval, een infectie, een ontsteking of een brandwond kan littekenvorming optreden. Littekens kunnen dik (hypertrofisch) worden of zelfs buiten de begrenzing van het oorspronkelijke litteken gaan groeien en wild vlees geven (keloïd). Deze overmatige littekenvorming wordt vaker gezien bij mensen met een donkere huidskleur of een hele lichte rossige huidskleur. Bepaalde lichaamsdelen zoals bijvoorbeeld de schouders en het borstbeen geven een verhoogde kans op littekenvorming dan elders op het lichaam. Een andere factor welke een litteken kan beïnvloeden is de richting van het litteken ten opzichte van de huidspanningslijnen.

In het gelaat kan men deze duidelijk bekijken bij aanspannen van de gelaatsspieren. Littekens kunnen ook een contractuur vormen waarbij ze bijvoorbeeld over een gewricht lopen en daardoor een bewegingsbeperking wordt veroorzaakt. Als onder het litteken geen of minder vet ligt, is het litteken ingezonken. Door de depressie onder het litteken valt door schaduwvorming het litteken meer op. Verder zal het duidelijk zijn dat een wond, gemaakt door een scherp mes ‘mooiere littekens’ geeft dan bijvoorbeeld een scheurwond. Een verhoogde spanning op de wond bij sluiten geeft vaak een breed litteken. Het blijkt dat jonge mensen en kinderen door de hogere huidspanning meer kans hebben op littekenvorming dan oudere mensen. Het is belangrijk om te realiseren een littekencorrectie het litteken minder opvallend zal maken. Het litteken zelf zal nooit zal nooit verdwijnen.